Sydney + roadtrip Sydney - Melbourne

15 january 2014

Hello everybody,

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik mijn laatste reisverslag heb getypt en er is in die tijd dan ook heel veel gebeurd. Eigenlijk te veel om te typen, maar ik zal mijn belevenissen proberen samen te vatten.
Ik heb ongeveer een maand bij Joanne, Ben en Hannah verbleven. Ik heb het hier erg fijn gehad. In de tijd dat ik bij hen was heb ik een baantje gevonden bij cafe Coco Noir. Helaas verliep mijn zoektocht naar werk niet helemaal zoals ik het gehoopt had. Dit was omdat ik eerst gericht was op fundraising werk. Wat niet echt slim was, aangezien ik een gratis verblijf had bij Joanne en voor fundraising moet je verder van huis en roadtrips maken. Enfin na vele resume's te hebben afgegeven en na vele reacties op gumtree, vond ik dan eindelijk een goede baan. Het cafe bevond zich in Warringah Mall in Brookvale, deze suburb was 15 minuutjes met de bus van Allambie Heights, waar ik verbleef. Toen ik er begon met werken, was het cafe nog niet open. Daarom hielpen mijn collega's en ik met alles uitpakken, schoonmaken enz. De dag van opening was spannend, aangezien we met ipads werkten om de bestellingen op te nemen, waar niemand echt iets van snapte en niemand was nog goed op elkaar ingespeeld. De eerste dag was de koffie dan ook voor 1 dollar en het eten voor de helft van de prijs. Het cafe verkoopt geen alcoholische dranken, just koffie, milkshakes, ice coffee, salades, toasts enz. Dus breakfast en lunch. Al heb ik niet zoveel uren gemaakt als ik had gehoopt, ik heb toch goed kunnen verdienen hier en ik heb er erg veel plezier gehad. Mijn baas was super relaxed, net zoals de meeste collega's. De eerste twee weken dat ik er werkte was ik bij Joanne en de laatste twee weken verbleef ik in hostel Manly Astra. Manly is een andere suburb in Noord-Sydney, met een geweldig strand. Ook toen ik bij Joanne verbleef nam ik altijd de bus naar Manly. In hostel Manly Astra had ik een private room. Ik betaalde nogal een hoge prijs voor deze kamer, maar omdat het hoogseizoen was en een kamer in Manly, viel de prijs nog wel mee. Mijn intentie was om bij Joanne te blijven tot het nieuwe jaar, maar zij was vaak moe van het werken, dus had dit hostel voor me opgezocht om te verblijven. Ik heb wel met Joanne en haar familie Kerstmis en Oud en Nieuw gevierd, terwijl ik in Manly verbleef. Ook voor haar 50ste verjaardag was ik erbij. Voor haar 50ste verjaardag zijn we naar een Chinees restaurant geweest met heerlijk eten. Kerstmis was bij haar thuis en was ook erg gezellig, ik kreeg allemaal cadeautjes en we aten garnalen met lekkere salades en aardappels! :D Super vreemd natuurlijk Kerstmis in de zomer, helaas regende het en moesten we binnen zitten. Toch was het erg warm en gezellig. Met Oud en Nieuw zijn we naar de Botanical garden in Sydney geweest om daar het vuurwerk te aanschouwen. We waren er rond 17:00 uur, gebracht door een soort prive taxi. Waar ik nog nooit eerder van gehoord had, maar wat schijnbaar best normaal is? Ik ben even de naam kwijt hoe je zo'n taxi noemt. Rond 8 uur vlogen er al stuntvliegtuigen rond en werd er al wat vuurwerk de lucht in geschoten. Rond 9 uur begon het voorvuurwerk, wat al super mooi was. En om 12 uur dan het grote vuurwerk op de Harbour Bridge en dit jaar voor het eerst ook vanaf het Opera House! Dat was lekker het nieuwe jaar in knallen.
Na Oud en Nieuw ben ik op zoek gegaan naar travelmates op gumtree om in de richting van Melbourne te reizen. Na een aantal belletjes vond ik een Duitse jongen Jonas 19 jaar. We spraken af om elkaar en het andere Duitse meisje Ela, 25 jaar, dat sowieso al zou meereizen, te ontmoeten. Na een ondervraging besloten we dat het een goed idee was om met elkaar te reizen... helaas zouden we later vertrekken dan dat ik had gehoopt, dit omdat het meisje naar een Magic show in het Opera House zou gaan donderdag 9 Januari. Ik vertelde dat ik eerst nog naar de Blue Mountains wilde voordat we naar Melbourne zouden vertrekken. Jonas en Ela waren daar beiden al geweest maar Jonas wilde wel met me mee. We besloten maandag tot woensdag naar de blue mountains te gaan en dan donderdag met Ela richting Melbourne. Tot die tijd wilde ik een goedkoper verblijf dan Manly, maar het was nog steeds de week van het hoogseizoen dus de prijzen van de hostels waren nog steeds hoog. Jonas vertelde dat ik bij zijn familie kon verblijven tot de tijd dat we zouden vertrekken. Hun huis was in de buurt van Penrith, West-Sydney. Ongeveer anderhalf uur reizen met de trein vanaf het centrum van Sydney. Moet je nagaan hoe onwijs groot Sydney is, onvoorstelbaar! Anyway, eenmaal aangekomen, kreeg ik een warm welkom van de familie van Jonas. Hij verbleef al 4 maanden in dit huis met auntie Janine en uncle Bernd. Hij had deze familie nog nooit ontmoet tot nou. Ze waren niet zijn echte oom en tante, volgens mij was Bernd de neef van een van de ouders van Jonas, of zoiets. Haha. Eenmaal in het huis aangekomen stond ik perplex hoe mooi het daar was. Het huis was zo sfeervol ingericht. Ze wezen me naar een kamer, waar een geweldig tweepersoons bed op me wachtte. Ik heb hier drie nachten verbleven en het eten was heerlijk, wat konden die twee koken, oef. Ik heb voor het eerst meatloaf gegeten en meer lekkere dingen. Maandag zouden we dan naar de blue mountains gaan. Na heel lang over de boodschappen te hebben gedaan, vertrokken we dan eindelijk. We waren nog geen twee uur onderweg, totdat ik een vreemde geur rook en kort daarna rook onder de motorkap vandaan zag komen. Ik was lichtelijk in paniek en dacht dat de auto zou gaan ontploffen haha. Ik wilde uit reflex bijna uitstappen, maar dat kan natuurlijk niet op zo'n drukke weg. Jonas kon niks meer en vroeg mij wat te doen haha. Gelukkig waren we vlak voor het stoplicht en kon die de auto nog naar de kant sturen. Nadat vele auto's doorreden, stopte er een vrouw met een 4wd wagen en andere auto's om onze auto van de weg te duwen. Jonas belde de hulpdienst en de vrouw met de 4wd wagen was zo vriendelijk om ons bij te staan. Na het openen van de motorkap zagen we al dat de radiator helemaal gebroken was. Het zou twee uur duren totdat de hulpdienst zou komen, maar geluk bij een ongeluk hij was er al in een halfuurtje. Jonas belde ook zijn oom en tante en gelukkig konden we daar weer terecht. Mijn gevoel zij dat ik andere travelmates moest zoeken en niet moest wachten totdat de auto zou zijn gerepareerd of totdat er een nieuwe auto zou zijn gekocht. Het klikte ook niet echt met Jonas, we irriteerden ons een beetje aan elkaar. De volgende dag zocht ik op gumtree en vond ik een jongen Lukas 23 jaar en een meisje Ronja 20 jaar die een 4wd auto hebben en naar Melbourne willen reizen. Beide Duits (natuurlijk), niet normaal hoeveel Duitsers in Australie zijn! Ik belde ze op, legde mijn situatie uit en vertelde ze dat ik ook graag nog naar de Blue Mountains wilde. Zij stemden hiermee in en nog diezelfde dag heb ik een hostel gereseveerd in Sydney, genaamd Elephant Hostel, welke zich bevond in Woolloomoolloo. Het was een goedkoop hostel en dus minder luxe dan dat ik gewend was. De wc's waren niet al te schoon en er liepen bugs overal. Enfin, de volgende dag ontmoette ik Lukas, Ronja en Hazel, 26 jaar uit London. Ik had nog spaghetti, dus we aten samen en bespraken onze plannen. De planning was om vrijdag te vertrekken naar de Blue Mountains. Ook een ander Duits meisje, Jessica, 19 jaar zou met ons meegaan. Eenmaal aangekomen zagen we de Three Sisters en hadden een geweldig uitzicht over de Blue Mountains. Daarna zochten we naar een campingplaats. Na enige tijd zoeken vonden we een mooi plekje. En we waren niet de enige. Er waren nog veel meer Duitsers, een paar Fransen, Zweedse lui, English guys en een paar Australiers. Jessica ontmoette andere Duitse meisjes op het terrein en vond dat het beter klikte met hen dan met ons. Ze besloot om te gaan switchen van auto, wat volgens mij ook beter was. 's Avonds gingen we bij Nikita zitten. Hij had een kampvuur gemaakt en had een gitaar. Meer mensen joinden ons. De gitaar ging rond en na enig aandringen zong ik een aantal liedjes. We deelden elkaars verhalen en dronken wat goon. Die nacht heb ik verschrikkelijk geslapen. Ik sliep voor het eerst in een kleine tweepersoonstent met Hazel in een heel dun slaapzakje op de grond en realiseerde me niet dat dat heel koud zou zijn.
De volgende dag zijn we naar de Mini-ha-ha waterfall gegaan. Na een geweldige wandeling kwamen we bij de waterval aan, welke iets minder groot was dan ik in gedachten had, maar welke toch geweldig was. Je kon er zwemmen en er was een soort van schommel waar je aan kon hangen om in het water te springen. Na de waterval hebben we boodschappen gedaan en bier gekocht, aangezien Lukas de volgende dag jarig was. Ronja en ik hadden afgesproken om die avond happy birthday te gaan zingen met gitaarbegeleiding bij het kampvuur. Het werd een lange nacht. De derde dag in de Blue mountains besloten we om de Grand Canyon Walk te gaan lopen. Dit was wederom geweldig. Na de Walk gingen we naar de cave die we al eerder hadden bezocht, nu gingen we erheen voor een douche. Het is ijskoud, maar heerlijk. Lukas had het plan om die avond in de cave een kampvuur te maken... en het was zijn verjaardag. Na het avondeten zijn we dus naar de cave gegaan met ongeveer vijftien man. Het was heel mooi, maar ik was ook heel moe die avond... dus niet zo spraakzaam.

Zaterdag 18 januari 2014
De volgende dag, maandag 13 januari, vertrokken we met de auto richting Jervis Bay, als eerste maakten we een stop in Wollongong. Een uitgestrekt, blauw en vrij rustig strand... waar we heerlijk hebben gezwommen. Na het zwemmen hebben we geluncht in het nabijgelegen park. We vervolgden onze trip naar Jervis Bay en zochten een plek om te overnachten. We vonden een plek, welke eigenlijk illegaal was... maar er waren veel meer kampeerders, uiteraard waren de meeste Duits, die ons vertelden dat we hier onze tent konden opzetten als we maar alert bleven voor de rangers. We kwamen ook Aussies tegen, zij hadden al door Europa en Amerika gereisd, maar hadden eigenlijk nog niks van hun eigen land gezien, vandaar dat ze nu nu een roadtrip maakten door hun eigen land. Oh ja, er waren ook nog twee Amsterdammers. Jervis Bay was prachtig. Het was een soort uitsteeksel van een park in de zee. Dus rondom heel het park was strand. Die avond waren we uitgenodigd door de Aussies voor een kampvuur op het strand, waar vrij veel mensen waren in vergelijking met de Blue Mountains. De Aussies hadden langs de weg een bank en een bijpassende stoel zien staan en meegenomen naar het strand. Dat zag er relaxed uit bij het kampvuur. Er was ook een groep vissers, de hengels zagen er erg professioneel uit. Na enige tijd werd er een grote rog gevangen. Ik dacht dat we hem zouden opeten, maar helaas na een paar foto's werd die weer de zee in geslingerd. Wij vier waren vrij moe, dus hebben het niet al te laat gemaakt die avond.
De volgende dag, dinsdag, zijn we naar het strand gegaan en hebben de bank in beslag genomen. Lukas vond het een goed idee om de zware bank naar de rotsen te verplaatsen om daar een mooie kijk op het strand te hebben. Het was een heerlijk chill dagje. Om 12 uur 's nachts zou onze Duitse rasta buurman Tim, 24 jaar worden... reden dus voor lekker eten en drinken. Voor de avond gingen we met onze buren boodschappen doen voor de 'BBQ' en de drank. Onze BBQ bestond alleen uit aardappels met salade, aangezien Lukas en Ronja helaas vegatarier zijn, desalniettemin smaakte het zeer goed :D Het was een geslaagde avond met onze Rum Cola en Goon. We vierden Tim's birthday bij de bonfire op het strand met de heerlijke bank.
De volgende dag, woensdag, besloten we dat onze volgende stop Mystery Bay zou zijn om daar samen met onze Duitse buren Tim, Kevin en Kiki ons kamp op te slaan. We zouden rond 15:00 uur vertrekken, om eerst nog op het strand te chillen. Ik besloot om een was te doen en daarna nog even op het strand te chillen. Om ongeveer 16:00 uur vertrokken we dan richting Mystery Bay. Na een lange zoektocht, in het donker en zonder bereik, naar de slaapplaats waar we hadden afgesproken om samen te verblijven, vonden onze buren ons, die zo slim waren om aan de kant van de weg te parkeren, wat een opluchting. Zij hadden een andere plaats gevonden om te overnachten dan Mystery Bay, omdat in Mystery Bay alleen betaalde campingplaatsen waren. De rit naar de plaats was nogal hobbelig, hiervoor was zeker een 4wd wagen nodig. We verbleven in Bateman's Marine Park uiteraard aan een mooi strand... We konden hier echter niet zo lekker zwemmen als in Wollongong en Jervis Bay, aangezien hier een sterkere stroming was. Het was een ruiger strand, maar wederom prachtig. We arriveerden in het donker en ik was vrij moe dus na het avondeten bij het kampvuur ben ik naar bed gegaan.
Donderdag heb ik eindelijk echt lekker wakker kunnen worden, aangezien onze tent nu in de schaduw stond. Het is niet fijn om zwetend wakker te worden in een bloedhete tent. Deze dag heb ik het rustig aangedaan. Ik was vrij lam en het was bloedheet, waarschijnlijk ongeveer 35 tot 40 graden. Tim en Kevin hadden beiden een mondharmonica gekregen als afscheidscadeau van vrienden, dus hier heb ik me een paar uur mee vermaakt in hun van, het was te warm in de zon. De rest bouwde een rooftop op het strand (takken in het zand met een zeil erop) voor de schaduw. Na de afwas te hebben gedaan heb ik hier heerlijk onder gelegen en hebben we het kaartpel Schwimmen gedaan. Wie verloor moest het water in. Tim en ik bleven beide over en we hadden afgesproken dat we beiden hadden gewonnen. haha. Er waren twee families op hetzelfde terrein. Een aboriginal familie en een nette Australische familie. Ik kwam er later pas achter dat de ene familie aboriginal roots hadden, maar achteraf kon je het wel zien. In de middag vonden we een zwarte dode slang op het strand zonder kop. Misschien hadden zij deze wel gedood... Die avond had de andere familie hun kampvuur al aan en vertelden ons dat we hun konden joinen om brood aan een stok te bakken. Wij hadden namelijk beslag gekocht. De ouders en de drie zoontjes hadden dat nog nooit gezien brood aan een stok, dat was wel grappig. We aten het brood met mais, tomatensaus en BBQ saus niet het beste avondeten, maar het was te doen.
De volgende dag, vrijdag, zouden we onze trip met de andere Duitsers vervolgen naar Marlo. In Marlo zou een ander meisje zijn die hun zou joinen in de trip. Tijdens onze weg kwamen we langs het plaatsje Eden. Hier zijn we gestopt om een duik te nemen aan het prachtige strand. Eenmaal weer op de weg, was op een gegeven moment de road geblokkeerd. We konden niet verder rijden door bosbrand. We hoorden dat er ongeveer honderd bosbranden zijn in Victoria. We parkeerden de auto even om naar het toilet te gaan in een nabijgelegen cafe/restaurant. Het cafe zag er erg gaaf uit... helemaal Amerikaans ingericht. Ik kocht wat patat en dronk mijn overheerlijke koude cola die ik kort daarvoor met een ijsje bij het tankstation had gekocht. Het was onmeunig duur, maar het was het waard, aangezien het onmeunig warm was. Ik had in de auto gewoon het gevoel dat ik moest overgeven, door het inademen van de warme lucht, heel vreemd was dat. Enfin, na enige tijd bij het cafe te hebben gezeten, was er op Internet een verblijfplaats gevonden om de nacht door te brengen. Dit was in Genoa niet ver van het cafe vandaan. Hier was een douche en een toilet, dat was fijn. (koude douche uiteraard) Er was een geweldige zonsondergang te zien vanaf deze plaats.
Zaterdag (vandaag), kwamen we erachter dat de weg, welke voorheen gesloten was vanwege de bosbrand, weer open zou zijn tot 9:00 pm. Na alles weer ingepakt te hebben vervolgenden we onze trip dus richting Marlo. We maakten een stop bij de Snowy river en de Mots beach. Door de Snowy river over te steken, kwam je bij het strand. Erg bijzonder. We vervolgden onze trip. Marlo schijnt ook alleen betaalde verblijfplaatsen te hebben, dus nu zijn we in het bos aan een lake in Boggy Creek, ergens in the middle of no where. Toevallig zijn er net een paar vrouwen met een van op hetzelfde terrein gearriveerd. Zij vertelden ons dat er heel veel bushfires zijn op het moment en dat wij ons kampvuur zouden moeten doven. Dus dit advies hebben we zojuist wijs opgevolgd.
De natuur is hier prachtig, het is gaaf om gewoon je tentje ergens op te zetten en dat bij een geweldig strand. Ik merk nou ook hoe onwijs warm het hier is. Ik maak me een beetje zorgen om de tijd, aangezien ik nog wil werken en graag mijn 2nd year visa zou binnen slepen, zodat ik nog een keertje terug kan komen naar Australie. Lukas en Ronja willen het echter rustig aan doen... dus ik moet me maar aanpassen. Ze willen sowieso nog twee stops doen. Dus het zal nog wel 2 tot 5 dagen duren totdat we Melbourne bereiken. Ook hangt het van de bushfires af... We zullen zien, NO WORRIES!

Woensdag 22 januari 2014
De volgende dag, zondag, zouden we naar de caves in Buchen gaan... dit had een man in Eden aanbevolen. Vanaf het begin dat Lukas de auto startte, merkte hij al dat de auto steeds minder power kreeg. De versnelling ging heel langzaam. Op een gegeven moment zette hij de auto aan de kant om op de kaart te kijken, toen hij de auto wilde starten had die niet genoeg power om de heuvel op te komen. Mensen hielpen ons met duwen om de auto aan de andere kant van de weg te krijgen, zodat we de heuvel af konden rijden naar het dichtstbijzijnde plaatsje Nowa Nowa. We stopten bij een Mingling Water caravanpark en zagen hier dat er een festival gaande was. Het zou eigenlijk 25 dollars kosten, maar wij zijn naar binnen gesneaked, Er waren goede muzikanten, lekker eten en gave hippie kleding. Er was een goede gitaar over die avond die we konden lenen. En we hebben die avond gitaar gespeeld en gezongen met een aantal lui, erg gezellig.
Zondag 19 januari werden we, nadat de auto was opgehaald door een mechanic, door een hulpzame vrouw naar het plaatsje Lake Entrance gebracht. Hier was een grote speeltuin, BBQ's en picknickbankjes. Ook was hier een beach, The Eastern Beach. Die avond hebben we in de duinen geslapen, super koud... want mijn slaapzak was vergeten uit de auto mee te nemen... maar zelfs met was het nog super koud.
Maandag, 20 januari belde de mechanic dat het enkele dagen zou duren totdat de auto gefixed zou zijn en dat de reparatie 1200 dollars zou kosten. Ik had al bedacht dat ik hier niet op wilde wachten en dat ik met de bus en trein naar Melbourne wilde reizen. Na die dag op een campingplaats te hebben doorgebracht en na alle boodschappen, zou ik de bus van 5:15 pm nemen. Helaas was er een misverstand en was de bus al tien minuten eerder voorbij gekomen. Niet zo leuk. Ik besloot dat ik de volgende bus van 5:20 am zou nemen in de morgen. Ik baalde dat ik weer in de duinen moest slapen, maar was nu voorbereid, had mijn slaapzak, drie broeken, twee paar sokken en drie sweaters aan.
Vandaag, dinsdag, ben ik dan in Melbourne aangekomen, na een reis van 4,5 uur. Ik slaap in Flinder Station hostel. Ik heb al even door Melbourne gelopen en voelde al gelijk de warme en artistieke sfeer, wanneer je door de smalle straatjes loopt. Ik heb straatmuzikanten en acts bewonderd en heb een match van de Australian Open op groot scherm aanschouwt.
Wat mijn verdere plannen zijn weet ik nog niet... Misschien werk, misschien Great Ocean Road, misschien eerst nog even Melbourne.... ? Dat zal ik morgen beslissen.
Voor nu zeg ik weltrusten.

Liefs, Wieke